Kuş Hatıraları

Benim çocukluðumda soframýza kuþlar konar
rüyalarýmýza melekler uðrardý.
Kapýmýzdan yoðurtçu
bahçemizden ishakkuþu
kalbimizden yeni çýkan þarkýlar geçerdi.

kýþýn bir sobamýz olurdu
sobanýn yanýnda kedimiz
kedinin önünde yün yumaðý
bir Hayat Bilgisi fotoðrafý gibiydik.

Yerli malý kullanan
yurdunun üç tarafý denizlerle çevrili
kuruincir üzüm fýndýk
tütün çay narenciye kavun-karpuz yetiþtiren
kuruüzüm inciri satan
karþýlýðýnda
çamaþýr makinesi radyo ve otomobil alan
bir topraðýn fertleri...
Biraz yoksul biraz mütevekkil
biraz mahcup biraz kýrýlgan
biraz naif ama hep umutlu...

Özlerdik.
Memleketteki halamýzý
ince doðranmýþ bir dilim pastýrmayý
yurttan sesler korosunu
akþam komþuluklarýný
radyo tiyatrolarýný
sabah ezanýný
kalaycýyý bozacýyý
münir nurettin þarkýlarýný
orhan boran yarýþmalarýný
kandil gecelerini
duvarlarýmýzýn sarmaþýklarýný
bakkalýmýzýn utana sýkýla veresiye hatýrlatmalarýný
okulönü kozhelvalarýný
akþam oturmalarýný
ve hayatý...

Top oynardýk
ip atlar kedi kovalar
taþlarla birbirimizin baþýný yarar
mahalle savaþlarý çýkarýr
gece olunca da tutar babalamýzýn elinden
yazlýk sinemaya gider
Sadri Alýþýk Vahi Öz
Belgin Doruk Cüneyt Arkýn seyreder
Olimpos gazozlar içer
güler eðlenir baðýrýr çaðýrýr
dönerken yýldýzlarý sayardýk.
Sýký çocuklardýk.

Hepimizin birer yýldýzý vardý
onlara isim takardýk
onlar da bize isim takardý
pus ve dumandan önce bu þehrin
geceleri gözkýrpan ve isimler takýlan yýldýzlarý vardý.

Benim yýldýzýma Mehlika adýný vermiþtik
biz kimseden yana deðildik.

Kimsenin de kendinden yana olmasýný istediði birileri
olmazdý.
Bir deðirmendeydik
öðütülen
öðütülürken türküler söyleyen
buðday baþaklarýna benziyorduk.
Ben
çorbalardan tarhanayý
yemeklerden kurufasulyayý
sigaralardan harmaný
belki bunun için çok sevdim.

Yollar bozuk musluklar bozuk
ziller bozuk paralar bozuk
ama adamlar saðlamdý.

Bu þehrin yýldýzlarý vardý.
Saçlarýna kurdelalar takan
çivitle yýkanmýþ beyaz çoraplarýna
leke bulaþmasýn diye su birikintilerinden sakýnan
gözleri önlerinde
yürekleri ve beslenme çantalarý ellerinde
küçük çocuklarý vardý bu þehrin
bu þehrin yýldýzlarý vardý.

Ben Fenerbahçeyi amcam Vefayý tutardý.
Konya tahýl ambarý Mersin muz cennetiydi.
Taksim’den Fatih’e troleybus kalkar
Þiþhane’de mutlak raydan çýkardý.
Vallahi hayat zor ve fakat çok matraktý.

Muammer Karaca adýna bir tiyatro binasý yoktu
bizzat kendisi vardý.

Baþýmýz aðrýrdý komþumuz vardý
gönlümüz daralýrdý komþumuz vardý
Çorbamýzý umutlarýmýzý
memleket kadar kalbimizi paylaþtýðýmýz komþularýmýz
vardý.

Geceleri bekçimiz
gündüzleri sütçümüz
bizim kadar zayýf da olsa
nohuta makarnaya alýþmýþ da olsa
Sarman adýnda bir kedimiz
ceperimizde kýrýk misketlerimiz
çamur bulaþýðý ellerimiz
ve gülümseyen bir yüzümüz
göstermekten utanmayacaðýmýz bir içimiz
bir araya gelerek çektirebileceðimiz
bir aile fotaðrafýmýz vardý.

Bir sabah bütün iyi þeylerin
Ayvansaray iskelesinden
hayal ülkesine doðru demir alan
bir þirket-i hayriyye vapuru gibi
aramýzdan ayrýldýðýný gördük.
Sonra Ayvansaray’ýn sularý çekildiðini yazdý
gazeteler
Süheyla hanýmýn Raci beyin
Melahat mehveþ ablanýn
Niko’nun Ercüment efendinin çekildiðini ise
yazmadýlar nedense
Ama yok ama yoklar.

Ne harma sigarasý kaldý geriye
ne olimpos gazozu
ne Sadri alýþýk.

Kalan bir tortuydu belki.

Belki kýrýk bir rüya denizi
belki suya düþürdüðümüz suretimizin
cep aynamýza nüktedan bir yansýmasýydý herþey.
Herþey Maltepe sigarasýnýn
her arandýðýnda
her bakkalda bulunabilmesi ile
büyüsünü kaybetmiþti belki de.

belki de biz bir rüya mý görmüþtük?

Hadi hepsi yalandý.
Hadi hepsi hayaldi.
Hadi hepsini ben uydurmuþtum
Ama rüyalarýmýzýn melekleri
ve sofralarýmýzýn daim konuklarý kuþlar?
Ya onlar?
Onlarý siz de görmediniz mi?
Sizin de sofranýza konup
rüyalarýnýza uðramadýlar mý?
Onlar da mý yalandý?

Sosyal Medyada Paylaşın: