Yalan
Hadi gidiyorsun
Yürekten kan gidiyor, sen gidiyorsun
Herþey gidiyor
Gökte bulut, daðda kar, düzde kervan gidiyor
Solgun bir gül oluyor insan
Bir demet kar çiçeði ölüyor, sen gidiyorsun
Ne ucuz yaþýyorsun, ne kolay
Bir kristal gibi ellerimden düþüyorsun
Bakma öyle
Ben kanýyorum sen üþüyorsun
Kolay deðil bir yalan bu
Yaralayan koca bir yalan
Yalan iþte
Sevdiðim yalan
Þarkýlardan arta kalan ve sabah buðusu
Ve tarla faresi ve ekmek derdindeki iþçi kalbi gibi
Yumuþacýk sýcak bir yalan
Islak gözlerimle geçiyorum
Yaralý bir ceylanýn kalbinden
Ceplerimde kül var
Bir yangýndan arta kalan
Sorduðum adreslerde kimse oturmuyor
Ve kimse olmuyor ben sorduðum zaman
Herþey bir yalan gibi yandýðý zaman
Yalnýz olduðunu anlýyor insan
Anladým ve geçtim
Yaralý bir ceylanýn kalbinden
Aynamý kýrdým, fotoðraflarýmý yaktým
Nasýl da acýmasýzdým tafralarýma karþý
Nasýl da umarsýz
Su gördüm düþümde
Karanlýktý ve gürültüyle çaðlýyordu
Ceplerimde kül vardý ve yanýyordu
Sonra sabah oluyor
Ve bir ceylan kalbinde alem aðlýyordu
Hayýr, diyordu bir dað köylüsü
Hiç bir þey için geç deðil
Ve geç deðil
Birþey için hiçbirþey
Birþey vardý öyleyse, birþey
Beni çeken
Güneþin daðdasýndan uzaða
Kocaman çayýrlara çeken birþey
Gümrah ýrmaklara
Sonra sýcaða sonra acýya
Sonra yaralarýma merhem olmaya kapýma dayanan
birþey
Tutsana beni býrakmasana
Olsun, yaralasana
Olsun, aðrýsa da
Yalan da olsa kalsana
Dað köylüsü aþkýn olduðu yerde ben varým
Sen olmasan da ben varým
Yaðmur yaðar, saçlarým filizlenir
Bir yýldýz düþer omuzlarýma
Islýk çalar, ýslanýr, þarkýlarýmý söyler geçerim kapýmdan
Camlarýn buðusundan ve yaðmurun kokusundan
Tanýrlar beni
En iyi yalanlarýný alýrým onlarýn
Adresler sorarým kimseler oturmaz orada
Ve kimseler olamaz ben sordukça
Dað köylüsü
Þimdi gidersen
Þimdi git
Kalýrsan þimdi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.