Evimden uzakta, annemden uzak; Kimsesiz kalmýþým yad ellerinde. Bir vefa ararým kalbe dolacak Gurbetin yabancý güzellerinde.
Tuna’nýn üstünde güneþ batarken Sevgili yurdumu andýrýr bana. Bir hayal isterim Boðaziçi’nden Bakarým "Ýstanbul!" diye her yana.
Ýstanbul! Ey sedef mehtaplarýndan Hülya gözlerime ilk ýþýk veren! Buranýn ufkunda yanýp tozlanan En munis renge de biganeyim ben.
Ah, orda renklerin -þark güneþile Naz eden- sihirbaz ahengi vardýr. Bu akþam yurdumu andýrsa bile Ah, orda akþamýn bin rengi vardýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Enis Behiç Koryürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.