Hüzünlü Bugün İstanbul
Bu akþam hüzün var Ýstanbul’da
Ayrýlýk rüzgarlarý esiyor, anlamsýzca.
Hayaller bir serap oluyor gözlerimde.
Ýstanbul, söyle sende mi? yapacaktýn buna bana...
Bugün zaman durdu, geçmek bilmiyor.
Çünkü Ýstanbul gözyaþlarýma eþlik ediyor.
Benimle beraber aðlýyor.
Bilmiyorum gerçi, benimle mi? aðlýyor,
Yoksa beni mi? aðlatýyor.
Ýstanbul benim nazlý sevgilim.
Tam iki yýl olmuþtu seni görmeyeli.
Çok deðiþmemiþsin biliyor musun?
Tek farkýn unutmuþsun beni.
Ýstanbul söyle artýk seni nasýl seveyim,
Hasret kaldýðýmda yanýna geleyim,
Seni karýþ karýþ gezeyim,
Camilerini göreyim,
Boðazýn serinliðinde yangýnýmý söndüreyim.
Söyle söyle nasýl olacak,
Bugün nasýl unutulacak.
Onun sözleri hançer gibi yüreðimde dururken,
Kalbim param parçayken,
Ýstanbul ne olur beni tekrar toparla.
Adem Özkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.