Desem Ki

Desem ki vakitlerden bir nisan akþamýdýr
Rüzgarlarýn en ferahlatýcýsý senden esiyor
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini
Ormanlarýn en kuytusunu sende görmekteyim
Senden kopardým çiçeklerin en solmazýný
Topraklarýn en bereketlisini sende sürdüm
Sende tattým yemiþlerin cümlesini
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazým,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir þeysin;
Nimettensin, nimettensin.
Desem ki...
Ýnan bana sevgilim inan
Evimde þenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski þarap.
Ben sende yaþýyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Býrak ben söyleyeyim güzelliðini,
Rüzgarla nehirlerle, kuþlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Þayet sesimi fark edemezsen
Rüzgarlarýn nehirlerin kuþlarýn sesinden,
Bil ki ölmüþüm.
Fakat yine üzülme müsterih ol
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliðini
Ve neden sonra
Tekrar duyduðun gün sesimi gök kubbede
Hatýrla ki mahþer günüdür
Ortalýða düþmüþüm seni arýyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: