Taş Gemi
I
biraz yukardan
taþ et
ot mu yoksa
taþetot
alýr þaþmadan
gündüzden geceye geceden gündüze
ve bütün geleceklere
çaðýrýr þimdiden ve el koyar
ne varsa
ne dökülse küreden
güneþi çýkarýrken toprak
bir de süsler koþturur insanoðlunun
bir günlük atýný
sýcak el üfler güneþi karnýnda köpükleriyle
bir göl huzurundan tutuþup
baþlar yanmaya
ve seslenir yüce dað
serin
toplar kartalý yýlanýyla
atlasýn omuzlarýndan gencecik kayalar
eðildiler bir mermerin önüne
koþunuz ak saçlý bulutlar
denize yakýn
bir çakýlýn kýzgýn yapýsýnda
güneþle ilk kez selama durmuþ
narin gövdeli soylu karýnca
II
baþ köþede
bak nasýl
denizin tanrýça köpüklerinden
bir de mermer balýk
bir karanlýk þehre
üstün nöbetçilerle giriyor
bunu gelecek çocukta olmak için
beklemek daha sonra
önce sipsivri bir baþýn
balçýkla Afrodite
merdiven dayayýp çýktýðý
aðaçlarýn huzurunda
onlar ne diye çocuklarýný
balçýklara
III
rüzgar da koþar
nasýl sever misiniz
ya kim bilir hangi sevincin
hangi gerçeðin çiçeði
göz nuru
hangi hangi geleceðin
aðacý gelir dize
çýlgýnlýk gibi mutlaka
ýþýklý imkan içinde
Sol burna mýknatýslý demir halka
acýklý hapþýrýr diye belkemiðinin
durmadan mutlu geçmiþini
Ananýz ve babanýz
balalan aðýzlarýyla
onurlarý durmadan azalýr. Döllenirler
ve baþýmýzýn içi cenaze
bir cama bin çekiç
baþýnýz cenaze
canlý tabutlarýnýzla
kutupsuz kýblesiz
hangi putun önünden geçmektesiniz
IV
Can akýldan geçerken üstün gemi
gelir yaslanýr bir direðe
kýzkardeþini kanýyla diz kapaðýný
göbeðine bir haç getirip gölgesine
aleksandirina usulü aðlayýp
nereden nereye ün saldý
Su demek ki taþýn çakýl cinsinden
zamanla toprak
incecik zar kesmekte
çok ’mahirdi’
Ona
Ýlyada nasýl kendine benzetip
bakmýþsa bugüne
gün ýþýðýnda bütün limanlarýn
nasipsiz gemiye
sanki baþka liman duruþu gibi
tanrýya yabanlaþamýþ
canlarýn güneþi
V
Ne demek þu beyaz göðüslü
ince yapýlý dansöz atlarla
iki lata uzanmak
kutsamak için
sevinç getiren
büyük yorgunlukla sevinç getiren
durmadan deðiþen ve yeniden gelen
kambur
o lezzetinde iþtahlar getiren
köpükten kör balýðý
... kutlanmaz göl ve toprak
temiz bir bilgiyle geçilir ellerine
su ekmek ama bir çift böcek
bir biri alnýndan
biraz tepeye
gerçekten biraz da tepeye
ne diye ’gidiyorlardý’
Düþtür baðýrýr þimdi þarkýya
onlar eðilip geçiyorlar
gelir okyanus ayaklarýna
En derin anlamlý tepenin
elleri þarap aðzýnda gülünce
Baþlarý bir baþ dönme anaforunda
yaþamakla erkekçe kaybediyorlar
ölüme ’’mahcup’’ bir rölans
damarlarýnda koþan toprakla süslenip
ýþýða pas diyorlar
intiharla gizlenip
hatýrlarken çocukalrýn sevinçle
ve babalarýyla ilk boy resimlerini
VI
biz iþte hep soylu yapýlar
ýslak taþ gemide huysuz
uzakta ilk gülün akrebiyle seviþmekten
bi tek sarý ve sarsýlmaz sesine güvendiðimiz
kanaryayý katlettik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cahit Zarifoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.