Muntazam

Seni kamçýlardan çýkardým
Tevbelerle baþladý rahmet vuruþlarý
Ýnsan aðlar oldun yürekli göðüsler kurdun
Sesimi iþkencelerden alýrdýn
Elimin altýna dökerdin etlerini
Hýzlý varýþlara bile hazýrým daha
Dayanýrdý yelken bezleri saf saf insan enginlikleri
Bir geçmiþ zaman kalkaný indi
Çýnar aðaçlarýndan sahil sularýna
Kalbim kalkýp indi gemilerden
Çok tarandým baþka saçlar tarandým sokaklarda
Kabris kamburu çýkardý yýllar
Ve bir tek çýban çýkaran yoktu sancýlarla
Habire vuran rüzgar
Kabirlerde su yollarýnda
Dehlizlerde
Ýç çekmeler
Sýzlanmalar fýsýltýlar
Ne zora çekiyor zaman ki bildiler farkettim
Götürüp
Kelimeleri baþka bir semte attýlar beni
Üzgün melal içre ve aþýk
Yürüdüðüm deniz sahillerindeyim
Yakýn sabahlarda öðlelerde ve daha
Üç parýltýsýnda günün
Devlerimi güreþtirmek iþim
üstüm baþým heykel kýrýklarý
Sosyal Medyada Paylaşın: