Doğu
Yüzlerce, binlerce bit vardý
Çarþaflar, giysiler üzerinde,
Kimi yayýlýrdý, koyun sürüsü,
Kimiyse yanaþýk düzende...
Ýþte Doðu bu. Bit, deprem ve acý.
Mutluluk dediðin, bir lavaþ ekmek.
Bir avuç ateþtir, umut dediðin.
Gerisi kar, çamur ve tezek.
Kara kan akar gecelerden.
Ölüm akar, çaresizlik akar.
Yalazlanan ýýk, köpek sesleri,
Horoz sesleridir, toz gibi kalkar.
Ýþte Doðu bu. Kalmýþýk, suskunluk ve acý.
Gül dediðin orda kýr çiçeðidir,
Iþkýndýr, çaýrdýr yemiþ dediðin,
Ecel þerbetidir yarin elinden
Ýçtiðin içeceðin.
Ýþte Doðu bu. Kesilmiþ koyun baþý
Gibi bakar orda insan gözleri.
Sevdalar, sýcaklýk, yumuþaklýk
türkülerde kalmýþ, bin yýldan beri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.