Yetmezken zaman sensizliðe sen yoktun. Her gece sokaklarda seni düþünürken sen yoktun. Sigara dumanýnda göyaþý olurmuydu oluyordu ve sen yoktun. Aðlarken yoktun gecelerimde izlememiþtik sabahýn oluþunu sen yoktun.
Pencere diplerinde yaþlanýrken ömrüm sen yoktun. Unut derken kendimi unutmuþum sende sen yoktun. Gecelerime çiviliyorum ismini derin uçurumlara bakýyordum sen yoktun. Yokluðun ne periþanlýktýr ki kimden adýný duysam gülüþünü hatýrlýyorum sen yoktun. Seni sana býraktým sensiz kalman için çünki sen yoktun.
VEDAT ÞAKAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
vedat.sakar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.