Sus Şimdi

Baharlarýmý býraktým giderken benden
Göz çukurlarýmda olgunlaþýrken
Mim koydum dudaklarýma sükutunda
Yitikliðin.

Kapadým gözlerimi pencerene
Siyahlarý giyindim
Samut bir þehrin sisinde adý kalmýþ bir sevda masalý
Bedenimi gömdüðüm yerde
Ruhum yaðmur olup yaðdý
Yeþertti dallarýmý denizinde
Tuzundan yandý yine dudaklarým
Sýyýrýp attým tenimden yetimliðini
Giyindim bir nefeslik mühürlerini yaban ellerin
Kefen altý kadavralarda kýrýþtýrdým
Akladým ebedi giysimle lekelerini
Yüreðimde gezinirken emareleri.

Tut ki
Akmamýþ zehri yýllarýn üzerime
Tut ki sendeyim,sana eþ yaþanmýþlýklarým.
Bir maya çalýnmýþ açmamýþken daha hayata gözlerimi
Ve tut ki bir duvarýn ardýnda kalmýþ çocukluk çaðým.

Sonra ýlýk lodos ve Ege þarkýsý kulaðýmda
Kopuk bir viþne tadý
Dudaðýmda
Efeler kalkmýþ þerefe en haznini dinlerken türkülerin
Issýz yýllarda
Kimsesizliðe sarýlmýþ ellerim
Öyle çok gelsen de bana
Öylesine yokluðu giyinmiþim.

Minicik avuçlarýn
Kucaklarým dese de
Sýðmaz sana yaþanmýþlýklarým
Bin defa çeksen de sýð sullarýna
Ben engin denizlerde
Büyük dalgalarla savaþmaktayým

Sus þimdi çocuk....

Sus ki;
Delicesine akmýþ kahpe yýllarým dillenmesin
Düþünmeden sonunu

Ve
Yosun tutmuþ istiridyenin içindeki inci
Parlamasýn unutup bir gözyaþý olduðunu...



Canan Korkmaz



Sosyal Medyada Paylaşın: