MEZARDAKİ GÜLLER!..

Hatýrla bir zamanlar yan yana yürüyorduk;
Hanýmeli kokardý buram buram kâinat…
Ýçimizde þen – þakrak çocuklar görüyorduk;
Mutluluktan aðlayýp yaþ döken göze inat…

Kirpiklerin ýslansa ben olurdum aðlayan;
Yalnýzlýk saatinde aklýma girdiðinde…
Gözlerimde firari deli – dolu çaðlayan;
Kahrolasý hasretler murada erdiðinde…

Yakýndýr nefes kadar uzaklarda sandýðým;
Sanma ki yokluðunda keyif çatar geceler…
Bilinsin saçlarýnýn tek teline yandýðým;
Ki çýkmasýn dilimden kurþun olup heceler…

Aklýna nerden geldi aynalara ruj sürmek;
Sanma ki el sallayýp mutluluklar dilerim…
Böyleyse gözlerinde son defa seni görmek;
Gelmiþine küfreder geçmiþe diþ bilerim...

Yar bilip sardýðýnda ancak ölüm bahtiyar;
Topraðýmda gezecek bir berduþun elleri…
Birkaç þarap uðruna sakallý bir ihtiyar;
Çalacak baþucumdan getirdiðin gülleri…

Ali ALTINLI – 02/12/2011
Saat:12:51

Sosyal Medyada Paylaşın: