Sendeleyen düþüncelerimin oyuncaðýyým þimdi,
Oradan oraya fýrlatýlýyor gibiyim.
Bir çocuðun ceplerinde sýmsýký tutulan,
Ve,
Bir gayretle yürümeye çalýþan minik ayaklarým sanki.
Çaresiz bakýþlarýmýn gözyaþýyým þimdi,
Durup durup yanaklarýmdan süzülen,
Ve,
Titreyen dudaklarýmda sýrýlsýklam,
Kanayan bir kalbim sanki.
Ellerim!
Avuçlarým ellerimin varlýðýndan yoksun,
Ve kollarým öylesine güçsüz,
Ya bedenim?
Bilmem ki þu an ben kimim.
Gittiðin günden beri kimliksizim…
EBRU ÜNAL AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.