SES

Gökyüzünden bir yýldýz kaydý, karanlýða boðdu geceyi.

Belli ki bu da son deðildi, zaten gitmiþti binlercesi.

Kim, nasýl uyanýrdý ki uykudan, görmek istemezse gerçeði!



Gece, zalim düþtün yüreðime...Vurma!Ne olur, artýk yeter!

Bak artýk susmuyorum, kabullendim geleceði...



Evinden çýkarken yýktýlar yere ki herkes kapattý gözlerini.

Niþan alan hain göz, arpacýktan baktý ve gördü hedefi.

Ben de gördüm o pusuda, kara kurþunla yere düþen bedeni.

Düðümler açýldý, emekler saçýldý.Son parýltýda kayboldu ya...

Þimdi karanlýk ne çok yakýþtý kör gözlere...



Orada mýsýn?Bir ses versen, ya da bir nefes ki bilsem seni.

Yalnýz degildim, o an yanýmdaydýn...Sen de gördün herþeyi, deðil mi?





Sosyal Medyada Paylaşın: