onlar aðlak kaldýrýmlarýn bekcisiydi analarý toprak olmuþtu soðuk kaldýrýmlar yataklarý yorganýydý gecenin zifiri ayazý sýðýnaktý bir þiþe tiner onlar sadece göz ucumuza iliþen ama hep görmek istemediklerimiz kimine göre iblisin dölüydüler cehennemin sessiz çýðlýklarý hiç bakanlarý olmamýþtý gözlerine saçlarýný okþanyan varmýydý onu da çoktan unutmuþlardý
doðudan kaçýp gelmiþti belki de kapý komþumuzdu bilemezdik ki hiç bakmadýk ki kirli yüzlerine her þeye raðmen parlayan gözlerine bakamazdýk çünkü onlar kirliydi zihnimiz bunu söylüyordu taþlaþmýþ yüreklerimiz karþý koymuyordu sadece hayatýn parçaladýðý kýyafetleri güzellikleri saklayan kiri pasý görüyorduk
su görmemiþ ellerine vicdaný rahatlatmak için verilen üç kuruþ yastýkla barýþtýrýrmý baþýmýzý onlar gecenin ayazýnda titrerken bir kartonu yatak ederken nasýl rahat uyuyor insanlýk
isimlerini hiç sormadýk kendimizce biliyorduk onlar sokak çocuklarýydý bir ateþin etrafýnda ýsýnmaya çalýþan yanlarýndan geçerken baþýmýzý çevirmeye korktuðumuz düþünmeden yüzlerine bakmaktan iðrendiðimiz masum çocuklardý onlar hýzlý adýmlar ile terk ettiklerimiz bir gülümsemeyi çok gördüðümüz aðlak kaldýrýmlarýn bekçileri
kibirli bakýþlarýn ardýndaki onurlu bakýþlardý onlar biz unuturken insanlýðýmýzý tanrýda unutmuþtu onlarý tek dostlarý sokaklar,kaldýrýmlar otururken bir kaldýrým taþýnda unutmak insanlýða bir ceza tanrýlara ödül ise baðýþlanmayacak bir þey yap insanlýðým tükür suratýna kendini kaybeden insanlýðýn ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.