Bir lokma ekmeði ikiye böldük seninle, Beraber paylaþtýk bir tas çorbayý, Tuzu katýk yaparak sayýsýz kereler, Yarý aç, yarý tok, Birlikte kalktýk sofradan. Zeytini bulduk da, Peyniri koyamadýk ortaya, Kan kustuk da, Kýzýlcýk þerbeti içtik dedik dosta, düþmana.
Acýlarý beraber yaþadýk seninle, Çivisini beraber çaktýk da, Bir çivi bile tutturamadýk, Çivisi çýkmýþ temelsiz dünyaya. Yalnýzlýðý beraber paylaþtýk seninle, Hayalleri beraber kurduk. Evimizin temelini beraber attýk sayýsýz kereler. Paramýz yetmedi, tuðlaya kiremite de, Yarým býraktýk hayallerimizi, Hayallerimizde yaþattýðýmýz, Evimizi de.
Bizim hiçbir zaman, Pembe panjurlu bir evimiz, Bahçesinde rengarenk çiçeklerimiz olmadý, Rüyalarýmýzý hep ikiye böldük, Ekmeðimizi ikiye böler gibi. Mutluluða özlem duyduk her ikimiz de, Bizim hayallerimiz bir gün olsun, Nefes dahi almadý.
Uykularýmýzda bile karabasanlar bastý bizi, Bizim doðru dürüst, Pembe rüyalarýmýz bile olmadý, Pembe panjurlu bir evimiz de.
Þimdi çocuklar büyüdü, Ýkimiz de, Güdük kaldýk, Þu koca alemde.
Vecdi Murat SOYDAN 23/05/2004-Beylikova/ESKÝÞEHÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.