SELAM
Yalnýz bir adam…
Yanýmdan çekip gidiyor selamsýz.
Ne yazýk ki, tanýmýyoruz birbirimizi;
Kim bilir? Belki alt, belki üst komþumuz,
Belki de karþýlýklý binalarda oturuyoruz.
Yalnýz bir adam…
Kat kat yükselen evlerin,
Omuz omuza veren binalarýn arasýndan,
Çekip gidiyor selamsýz…
Herkes kendi âleminde;
Saraylar kurmakla meþgul durmadan,
Kimi para, kimi mal, kimi de þan peþinde,
Mutluluðumuzu yitirdik kirlenmiþ kaldýrýmlarda.
Yalnýz bir adam…
Nereye kadar varýr selamsýz;
Dostu, yar ve yardýmcýsý olmadan?
Koca bir köy kursak da bir avuçluk arsada;
Bulamýyoruz birbirimizi menfaat dürbünü olmadan.
Çok yalnýzýz…
Ýnsanýz hepimiz;
Tanýþ olmak þart mý sanki?
Bir selama, bir tebessüme bile muhtacýz.
Dostluklarýn sýcak ikliminde, yalnýzlýðý birlikte kovmak adýna
Haydi al selamýmý, selam ver bana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.