Yaz demiþtim sana bir zamanlar
Demiþtim de beni dinlemedin.
Yine söylüyorum "YAZ BE ÞAÝRÝM..."
Ýster saç telimin akýndan baþla
Sakalýmdaki aklara varana dek...
ya býyýklarýmdaki aklar!?
Onlarý da unutma sakýn.
Dilersen kaþlarýmdaki aklar
Üstüne üstlük cabasý olsun...
Yaz be þairim.
Yalnýz sendeki mi sevda?
Þu Agop’un meyhanesine
Nikotin kokusuna
Anason kokusuna batan mý dertli?
Elde neler var,"Beyde" olmayan...
Çek onlara da bir çizik
Sen beni yaz... Bendekini.
Gerisi faso, fiso...
Sendeki seni yakar,
Bendeki, sendekini satar.
Sorma ötesini, berisini...
Boþver sen gerisini.
Yaz be þairim, sen beni yaz.
Yazamýyorsun deðil mi?
Kolay mý yazmak!?
Kalemin erir elinde,
Kaðýt tükenir önünde
Zaman mefhumu kalmaz...
Saatler akýp gider,
Duymazsýn bile...
Yaz be þairim, sen yine de yaz.
Gönlüm olmuþken,
Boynumu bükmüþken,
Çaresizce yakalanmýþken...
Gel, yaz þu þiirini.
Ýstersen bozuk düzenden,
Ýstersen yoksul Hüseyin’den
Bilmem neyin nesinden...
Yazacaksan eðer,
Ýnadý býrak da, þimdi yaz
Son kez söylüyorum,
Yazacaksan hadi, þimdi yaz...
Ya da beni, bana býrak biraz.
Suat TUTAK
06.08.2005 (Garip þair)