Kasvet yaþarým yine imtiyaz etmez yýllar,
Cana koydu hasreti, baðrým acýr oy ! Babam.
Sabýr güzergâhýna sadâkat yetmez, yýlar !
Seferber ahvâlime sürecini koy babam.
Neþem yok , küskün sinem, özlem oldu mirasým
Yüklendiðim dünyalýk devþirme seyyah yasým
Þahittir... Bir gün olur , son bulur ihtirasým
Aksak, topal yürüyen her saniye zay babam.
Gönle düþmüþ cemalin; gölgesiyle kazdýðý
Nefesin dar vaktiyle ilticada ezdiði,
Tatlý , ballý, can Neza’m, kýzým deyip yazdýðý,
Kaç mektup var elinde, bir kaç tane say babam.
Telafisi olmayan sancýdýr seni anmak,
Asi nehir misali akýp, bilgine kanmak,
Ömür - ahret seddini yýkýp dibinde konmak,
Muhâcir isteðimle bu tarafa ! Kay babam.
Seyre daldýðým alem neler neler düþledi,
Yetimce "Eyvah"larým on senedir kýþladý,
Kuþanmýþ hüzünleri kirpiðimde boþladý,
Tadým tuzum kalmadý, vay halime vay babam.
Ýç çekiþim çatýrdar susamýþ toprak gibi,
Ýkmali yeþilinde, yorulmuþ yaprak gibi,
Geçmiþim aralandý sýrtýmda yýprak gibi,
Aðýdýmý kuþanýp yama diye koy babam.
Ah babam ! Koca babam ! Hani çözdüðün sarýk ?
Sar baþýna çýkta gel, arþýn ortasý yarýk,
Farketmez nalýn olsun yada eskimiþ çarýk,
Tut elimden usulca yýldýzlarý yay babam...
Nezahat YILDIZ KAYA