ŞEMSLER BULUNMAZ, MEVLANA OLMADAN

Bir matem penceresi bakýþlarýn,
Uzaklaþmak ister gibi yalnýz kalýþlarýn,
Gözlerin kadar kara mý hayat?
Neden suskun bakarsýn, aynalara,
Korkun kendinden mi?
Anlatamadýklarýnla mý boðuldun?
Matem karasý gözlerin,
Suskun, umutsuz, yalnýz,
Bir ay gibi, geceleri parlayan yüreðin,
Bir kader gibi yazgýnla yüzleþir,
Hep bir umut olmaksa en güzel sevdalar,
Unutulmak, unutmaksa kaderi,
Býrak yüzleþsin acýlarýyla,
Kaçýþlar nereye kadar,
Acýmasýzca vuruyorsa denizdeki dalgalar gibi
Gözyaþlarýn yüzüne,
Sevdiðini bile söyleyemiyorsan, kendine;
Býrak bilmesin eller, insan ilk önce
Kendine dürüst olmalý,
Kabuk baðlasada yüreði,
Gerçeði haykýrmalý,
Kendince sevdalar,
Yalvarýþlar, acýlar, susmayan bitmeyen acý çýðlýklar,
Sonunda hep sen varsa,
O olamýyorsa, býrak matemli kalsýn yüreðin,
Þemsler bulunmaz, Mevlana olmadan....


Sosyal Medyada Paylaşın: