Ýstanbul bugün soðuk , sessiz ve bir okadar da ürkek.. Karanlýk sokaklar terkedilmiþ limanlar, Istanbul bugün soðuk üsüyorum anne.. Ellerim üsüyor anne, Hic ummadýðýn kadar kadar yalnýz ve hep bildiðin gibi sessizim yine. Tükeniyorum anne, canýmdan kanýmdan hayatýmdan küllerim savruluyor.. Bende þimdi istanbul gibi soðuk, sessiz ve ürkeðim ve istanbul kadar büyük dertlerim var benim. Toz taneleri gibi bir saða bir sola savrulup duruyorum. Ayasofya kadar yorgun, topkapý kadar yýkýk , eminönü kadar sýkýcý, istanbul gibiyim yani uzaktan bakýnca ýþýl ýþýl ama aslýnda istanbul gibi yýkýk, dökük , viraneyim.. KIZIN ÖLÜYOR YETÝS ANNE... Sosyal Medyada Paylaşın:
çılgın AŞK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.