Ebuzer

(Radýyallahu Anh)

Keyfekeder deðil bu bizi öyle ýrgalar.
Peygamber soluðunu yüreðinde hissetmiþ.
Çölde iman denizi okyanustan dalgalar.
Ondaki sebat, iman müþriklerde hasetmiþ.

Dolunay doðmak için sancýlanmýþ yoluna.
Bir sefere çýkmýþ ki çöller imrenmiþ ona.
Yorulduðu anlarda melek girmiþ koluna.
Yýldýz olan sahabe eriþmiþ mutlu sona.


Gýfar civarlarýndan avdet edip Mekke’ye.
Tabi omuþ yürekten Allah’ýn habibine.
Ne mala tamah etmiþ ne altýna sikkeye.
Teslim olmuþ gönülden her þeyin sahibine.


Bir baþýna müþrike inancýný haykýrmýþ.
Saldýrýya uðramýþ inandýðý uðruna.
Dirayetli tavrýyla küfrün hýncýný kýrmýþ.
Eriþmiþ gayretiyle imanýn doruðuna.


Sade bir hayat sürmüþ ne lüks ne de ihtiþam.
Peygamberin yolundan bir kýl kadar sapmamýþ.
Bir ara mesrur idi onun teþrifiyle Þam.
Fýtratý gereðince hiç putlara tapmamýþ.


Saraya saltanata asla meyil etmemiþ.
Muaviye’yi tenkit etmiþ hiç çekinmeden.
Yolundan döndürmeye hiçbir kuvvet yetmemiþ.
Hak atýný sürmüþ hep ömür boyu inmeden.



Mazhar olmuþ resulün övgüsüne her daim.
Merhamet ve tevazu göðsünde niþan imiþ.
Suffa ashabýyla bir olmuþ sahabeye im.
Yalnýzlýk yýllar yýlý yalnýz ona þan imiþ.


Ne vara boyun eðmiþ ne yokluða yerinmiþ.
Bilinen adý onun Ebuzer-i Gýfari
Onu defnetmek için melekler gökten inmiþ.
Öyle temiz ve asil öylesine de ari.
Ankara,30.11.2011 Ý.K




Sosyal Medyada Paylaşın: