Hepimiz zaman zaman deriz,
bu devirde arkadaþ
bir lokma ekmek aslanýn neresinde!
Akþamýn ayazýnda,
hayat þartlarýnýn zorluðunu konuþuyorduk dostlarla.
Ýþte o an,
ayakta zor duran bir adam geldi yanýmýza.
Böldü sohbetin en güzel yerini,
yeni parayla
seksen iki bin lirayý batýrmýþ güya,
iki gözü iki çeþme aðlamaya baþladý.
Eþi eve almýyormuþ,
terk edecekmiþ bu þehri,
sadece otuz liraydý bizden istediði.
Yalan deðil, cebimde para vardý hani,
son kuruþuna kadar paylaþýrdým ama
zil zurna halinden
nereye gideceði belliydi.
Vicdaným sýzlýyor duygularýmýn harmanýnda,
söylenen yalanlar keþke biraz akýlcý olsa.
29.11.2011-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.