Bekledim de gelmedin..

Daldýmda gidiþine, çýkamadým ya geliþine..
Kaç kere sabýrla bekledim de
inanamadým ya terkediþine..
Hep fetihler peþinde koþtum da
bir serdar olamadým þu beni seviþine..
Kaç kere bekledim de gelmedin yaa..
gözlerimi gidiþindeki gibi yere eðdin ya..
Ah unutmak inan yok seni..
unutmuþ gibi davranmak inan çok yýprattý beni..
ne güzel yazmayý düþünüyorum..
yazmakta bile zorlanýyorum sanki
ayný þeyleri ya da ayný kelimeleri yazýyormuþ gibi hissediyorum kendimi..
o kadar ki..
aklýmda tek bir kelime kalýyor sanki..
o da adýndan baþka birþey deðil ki..
seni öyle kýskanýyorum ki
adýný bile yazamam hiçbiryere..
ama sen öyle bir gittin ki
ismail’i ve gönlünü yerlere sere sere..
gücümü kimse bitiremez derdim de yalan oldu..
sen gittikten sonra geriye birtek,
bekleyiþim bende kalan oldu..
baþka birþeyim yok artýk..
arada yazdýðým þeyler var
onlarda zaten bir sürü ývýr zývýr
belki de saçmalýk..
olsun
hayatým da yaptýðým bunca saçmalýk varken
birde bunlar eksik mi kalsýn..
seni o kadar bekledim de gelmedin..
az hafiflemek istiyorum.
peki ya bu umutsuzluðumu kimler alsýn..
Kaç kere bekledim de gelmedin...
San ki narin bir yeldin..
Gönlümü acýtarak deldin..
Sonra da öylece çekip gittin..

(eSKiSiBeN)
__________________
Sosyal Medyada Paylaşın: