Beni senden çalmaya çalıştılar

Yazmak bile bir sýkýntý oldu
artýk benim için..
Yorulmuþ ellerim;
kalbimden çýkan kelimeleri,
onlardan oluþan cümleleri
kaldýramaz oldu artýk..


Kaybetmek en nefret ettiðim olaydý.
Ama nedense
artýk kaybetmekte koymuyor,
seni kaybettikten sonra..

Dostlarým dedi unut unut unut..
Unutmak kolay mýydý gerçekten?
Yoksa benim inandýðým ve yaþamaya çalýþtýðým dünyam
bir hayal parçasý mý?
Artýk karar veremez oldum.


Senden sonra çok kez aðladým ben.
Hiç kurumadý gözyaþlarým.
Hani insanlar güzel görünmek için süslenirler ya..
sanki benim süsüm o gözyaþlarým..


farkýnda olmadý insanlar,
senin yokluðunun bende açtýðý büyük ve derin boþluðun.
birileri geldi
senden sonra beni kendileri için istedi.
Hep seni hatýrladým.
Red ettim,
sadece seni sevdim.
Farkýna vardým hep,
seni hiç unutamadým.

Birileri beni
kendilerine istedi
kabul etmedim, küsüp gittiler.
Sonra baþkalarý geldi.
Onlar da beni senden çalmaya çalýþtýlar ama baþaramadýlar..
Baþaramayýnca bir daha da aramadýlar..

Yýkýlmýþ harabe misali dolaþtým günlerce..
hevesim kalmamýþtý yaþamak için,
ayrýlýðýn tek dostum oldu,
o geçen günlerde.

eSKiSiBeN
Ortalarda Dolaþan Sýradan Bir "BeN"
Sosyal Medyada Paylaşın: