Ve sen Anne Hiç insan doðmadýn mý Mutluluktu hayatýn adý Okumadýn okuyamadýn mý Huzur yazardý hayata insan Peki ya sen yazamadýn mý Resimliydi bir çift gözde Canýn adýmý aklýnda kalan
Anne saklasaydýn avuçlarýnda Sarý örmeli saçlarýndan bir tel Ve ben uçurtmalar yapsaydým Koþsaydýk dolu dizgin uçan kuþlarýn ardýndan Hazana ermeseydim sensiz Güllerimde soðuk kýþlar olmasaydý Özlemsiz yürüseydim
Hülyalar serpmedin mi geçmiþe geleceðe Sevdalanmadýn mý gönlün bir aheste sese Serilmedi mi aþk kokan mektuplar destan önüne Konmadý mý gülün Pencerene doðmadýmý tan yýldýzý Hiç mi uçurmadýn kuþu kafesinden Yýldýzlarý kaydýrmadýn mý gökyüzünden
Güzel annem yoksa sen hiç yaþamadýn mý Aðýz tadýnda koklamadýn mý Yorgun atarken can bedenden ömrümü Bir kez de kendin için yaþamayý Hiç göze almadýn mý güzel annem
Nasýl uðramadý umut yýllara sordun mu Aðaran saçlarýn mý ekildi yoluna Üzüldüm deme tanýmadýðýn sevdalara Ne sahra vardý ne de daðlar set önünde Çýnardý devrilip serildi yere düþünce
Kanadý sarýlarda kaný sarý Uzandý hazandan sararan yaprak Döküldü topraðý kapatarak Annem öldüðümü nasýl söylerim Kader bile önünde eðilirken utanarak
Sosyal Medyada Paylaşın:
feriha Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.