KARDEŞLİĞİN ÇEŞMESİ

Ben bir askerim daðlarýn baþýnda ,
Kurþunu kaderden yerim,
Kardeþimi çýkardý karþýma,
Vursamda vurulsamda yüreðim sýzlar.


Göz merceðim takýlýrdý ona,
Göremeyince dolardý gözyaþý,
Baþlardý yavaþ yavaþ akmaya,
Ölüm alacaktý benden onu.


Karþýma çýkmýþ elinde bir silahla,
Vurur beni kurþunu sýkýnca,
Kaným akar berrah su gibi,
Dalýnca dünyama tanýmam kimseyi.


Avucuma kan dolar,
Özlemiþim köyümün çeþmesini,
Yýkayýnca yüzümü giderdi üstümdeki ter,
Titrerdim belki ama üþümezdim


Biri dikilmiþ baþýma,
Vurur omuzuma bakar ölmüþmüyüm,
Alnýma silah tutar,
Tanýr tenimi sarýlýr boynuma.


Alýr eline yerden akan kanýmý,
Görür kardeþliðin çeþmesinin aktýðýný,
Saklanmýþ küçük bir çeþme gözükür,
Kana bulanmýþ yüzümde akan gözyaþlarým.

YUNUS YOLOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın:

asi_kumral Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

RUHLAR ALEMİ AİLEDEKİ HASRET DENİZ GÖZLÜ SEVDA KÖY OKULU UYKUSUZ GECELER ORMAN YANGINI PAPATYA DAĞLARI KÖY KELEBEKLER DÜNYASI SIRLI DÜNYA