Besmelesiz Bir İsmi Var Dilimde

Yorgunum
savaþta düþen kaleler misali
yorgun hem de çok
ölü bir þehir gizleniyor içimin kovuklarýna
dökülüyor üzerime caddelerin paslý yüzü
bir yabancýlýk çöküyor odamýn duvarlarýna
her dokunduðum þey sen gibi dokunuyor ellerime
kaçýrýyorum kendimi seni hatýrlatan her þeyden
batýyor yataðým
yabancýlaþýyorum yastýðýma sinmiþ kokuna
kirpiðim kirpiðime yabancý

Ýsyankarým iþte ayýplamasýn hiç kimse
isyankar
bu sahil
bu liman
bu þehir boðuyor beni
tanýmadýðým bir ses
fýsýldýyor kulaðýma her gece
çek git bu þehirden git diye haykýrýp
küfürler býrakýyor yüzüme
gitmeliyim belki gitmeliyim
peki ya söyle seni nasýl býrakabilirim
yabancýlaþtý dilimdeki adýn
bakamýyorum aynalara
þarabýn en deli kýrmýzýsý, oturmuþ gözlerime
ayýn denize vuran ayak sesleri
deliriyor beynim
seni harlýyor alevi kaçýk bakýþlarým
besmelesiz bir ismi var dilimde

Hadi durma þimdi
sigaranýn ucunda telle beni boþluða
bir nefes çek derin derin
benim de yerime
tut dumanýný dudak aralarýnda
nemlensin gözlerin gri halkalarda
önce çok özle yokluðumda
sonra titre yoksunluðumda
yabancýsý olsa da dudaklarým teninin dokusuna
aç bir göçebe açlýðýndayým

Sen
olmazsa olmazým
sen hay/beden günahým
sigaramda demlenen öpüþ
sen ruhumda çektiðim azabýn þeytaný
hadi bir kadeh doldur
kaldýr varsa kendi þerefine
demedim ama
þimdi efkarýn/dayým g/ecenin
yak bir sigarada benim için
çek kurumuþ kurumunu ciðerlerime
çek bir nefes daha çek
hadi tazele boþalan kadehini
dudaklarýmdaki çýðlýðý tazele
sallasýn düþlerimi yavaþ yavaþ anason
senle içimi tütsüler gibi
kulak ver þimdi söyleyeceklerime
duymak istediðin her söz
savruluyor odamýn duvarlarýna

Dinle
dudaklarýnda kaybolur gibi anlatýyorum sana
tütüyorum
duman oldum
kurban canýna, yoluna can koyduðum
can fedadýr canýna
baðrýmdasýn...
içimdesin
nefesimdesin
gitmek zamaný deðil þimdi
kal içimin izbelerinde
kal ne olur
hiç gitmemek üzere
kal öylece
yeter verdiðin c/eza yeter

Sosyal Medyada Paylaşın: