Bilinmeyen Karşılık

o yok kim bilmiyorum ama ona ölesiye aþýðým iþte
olmayan biri
içimdeki aþk arýyor onu

yýktýk tüm deðer yargýlarýný
tersine döner dünya meþgul tüm gezegen
aþk var kiþi yok
akþamüstünün olup efkarýn olmadýðý gibi
güvercinin olup göðün olmadýðý

makamsýz bir þarký gibi acý çekmek
kendinden nefret eden bir aynaya küskün
acý çekmek
ekmek arasý cennet düþleri katýksýz uçmak isteði
acý çekmek istanbulda aðustos sonu
zaman en büyük ihanet ömre
aðaçlarýn hýþýrtýsý bu ben deðilim
aðaçlarýn hýþýrtýsý bu huzur istanbul

evler üstüste yýðýlý gözlerimde
bakýþ açým daraldý bir sen istanbulda
yýðýnla gri ve tatlý akþam sarýsý
boþvererek mutsuzluðu
aðaçlarýn evleri sarýp sarmalamasýný dinle ey gönlüm

aþk var kiþi yok
uðultulu bir yatmak bulutlarýn üstümden gelip geçmesine
minareler dargýn
neye baksam sen yoksun
ben yakýþýklý suskun
koþan çocuklar
ihtiyarýn ölümü kabulle bekleyiþi
neye baksam kuþluk uðultusu

daha ben çocuðum
daha komþunun karýsýna aþýk
yapýþýk evdeki hasta ýþýklý sevda
dargýnlýk dünyaya tüm evrene
kýrmýzý çiçekli lastikli don
karþýlýðý bilinmeyen gri
baþýmda oynaþan kimliksiz bu öðle sonrasý
istanbulda
ölümüne anlaþtýðým bu baþ aðrýsý
gecekondu çocuklarýnýn saf hüznüyle
karþýlýðý bilinmeyen sokak kuþlarýnýn umarsýzlýðý


kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: