LEN GARI

Ýþimden gelmiþim yorgunum garý.
Hele þu sofrayý ser yavaþ yavaþ.
Tuzu fazla ise yine yemeðin,
Bil ki gözün oldu mor yavaþ yavaþ.

Üzerimde parfüm kokusu varmýþ.
Sarý saç kýllarý ceketi sarmýþ.
Herif hergün acep nerye uçarmýþ.
Sýkýysa hele bir sor yavaþ yavaþ,

Gömlek yýkandý mý? Yaptýn mý ütü?
Hani ulan meze ? Ya aslan sütü?
Yan gelip yattýn da büyüttün g.tü.
Bir de dersin ’’dünyam dar’’ yavaþ yavaþ.

Boþuna süslenme gelemem yaða.
Doymadýn sopaya, açsýn dayaða.
Ben vurdukça sen hep kalktýn ayaða.
Sende bir mucize var yavaþ yavaþ.

Aynaya geçerek bak endamýna
Hiç aldýrmam kederine, gamýna.
En sonunda o ebenin damýna
Usul usul yaðar kar yavaþ yavaþ..

Sakýn dýrdýr etme, aðzýný açma.
Üç beþ tokat için babana kaçma.
Daha sýrada var kurþun ve saçma
Býçakla, baltayla yar yavaþ yavaþ.

Ýþte garý ben her akþam böyleyim.
Öteyi ne sen sor ne ben söyleyim.
Söyle þimdi ben seninle neyleyim?
Ýçimde bir kurt beni yer yavaþ yavaþ

Aç tavuk rüyada görürmüþ darý.
Nebiha’ya uyma sakýn ey Garý.
Onun da yolacam elbet saçlarý.
Hele pompalýyý ver yavaþ yavaþ..* ( Pompalý av tüfeði )




Sosyal Medyada Paylaşın: