BABAMDAN MEKTUP
Saldýðýn mektubu aldým okudum,
Senin iþin benden daha zor oðul.
Demiþsin kalplerden silindi adýn,
Mevla’nýn iþinde hayýr var oðul.
Sen üzülme varsýn silinsin adým,
Yapýlsýn dillerde hep dedim kodum,
Yetmiþ yýllýk ömrü kime harcadým,
Oðluma kýzýma bir yol sor oðul.
Ýki eþim vardý on dörtte çocuk,
Antep’ den getirip satardým boncuk,
Giymedim sýrtýma bir taze gocuk,
Ýliklerim dondururdu kar oðul.
Ortaklýkta yirmi yýlý devirdim,
Koca aileyi çektim çevirdim,
Kaç gece uykusuz harman savurdum,
Kurumadý sýrtýmdaki ter oðul.
Toprakla uðraþtým çalý gül açtý,
Þükrettim mevlaya, þükür yol açtý,
Söyleyin hanginiz kime el açtý,
Getirmedim üstünüze þer oðul.
Sanma ki köye ben gönüllü geldim,
Canýmdan, canandan yaralar aldým,
Kadere talihe küserek öldüm,
Kayseridir ölmemdeki sýr oðul.
Koðu, gýybet birbirini izliyor,
Her gece ruhumu biri pizliyor.
Mezarýmda kemiklerim sýzýlýyor,
Þimdi bana mezar bile dar oðul.
Ýnsaf edin biraz yakamý salýn,
Hepsi sizin olsun servetin malýn
Bir mezarým kaldý onu da alýn,
Ýsteyene tapusunu ver oðul.
Her daim yönümü doðruya döndüm,
Sen Metin’sin sensin benim tek bendim,
Hak kitaba uydum ona inandým,
Tevekkülüm budur Allah bir oðul.
03.09.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.