BABAMA MEKTUP
Sen Hakk’a intikal ettin edeli,
Yüreðimden sýzýn gitmiyor babam.
Yalnýzlýkmýþ sensizliðin bedeli,
Kapýmý kimseler itmiyor babam.
Sen gittin kurudu sevginin suyu,
Bacýnýn, kardeþin deðiþti huyu,
Kiraya verdiler gecekonduyu,
Ordan da ocaðýn tütmüyor babam.
Hele ki hiç sorma köyde haneyi,
Duvarý yýkýlmýþ yemiþ naneyi,
Herkes kalkan yaptý bir bahaneyi,
Kimse bir ucundan tutmuyor babam.
Arkandan hep gýybetin ediyorlar,
Kira alýp çýtýr çýtýr yiyorlar,
Sonra dönüp ne býraktý diyorlar,
Yokluðun kimseye batmýyor babam.
Seni can özünde tanýyan tanýr,
Seni emin bilir, sana inanýr,
Býraktýðýn þeref, haysiyet, onur,
Mayasýz özlerde tutmuyor babam.
Talan ettik býraktýðýn her þeyi,
Anam çift maaþla saçar neþeyi,
Kýzýn zengin oldu döndü köþeyi,
Hiç kimsenin gücü yetmiyor babam.
Ahde vefasýzmýþ baba bu türler,
Bilmezler sayende bir lokma yerler,
Birde mezarýnda yatmasýn derler,
Bunlar zehirsiz laf satmýyor babam.
Ýþte baba böyle buradan haber,
Metin de gitseydi senle beraber,
Bana da diyorlar sende öl geber,
Sen yoksun ya derdim bitmiyor babam.
02.09.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.