Hayir, istemem ölümün sonsuzlugunu! Isterim ki: Aný gelmeden ölümün, seninleyken Zamani durdurup, sonsuzluga akmayi. Eriyip gözlerinde, benim için akan gözyasin olmayi. Lakin gönül aynamdan yansimali önce gönül isigin. Tutmalisin ellerimden ki tutusayim. Umut vermelisin bana ki alevleneyim. Bakmalisin gözlerime ki sevdigim; Atestopuna dönüsüp seni de yakayim. Tarifi: Sen, ben, bir tutam ask, birkaç damla gözyasi. O ki kimseler bilemeyecek, tadamayacak bu aþý. Kitaplarda bulamayacaklar, tek kopyasi kalbimde. Mutlulugun tanimi degisecek tüm literatürde. Ancak ikimizin anladigi, senden benden ibaret Kelimeler dizilip biz olacaklar mutlulugun nezdinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrtprk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.