Leyla’nýn gözünde aþký yitirdim. Gece bundan böyle bahtým renginde. Malihulyalarla ömrü bitirdim. Yelkenim yýrtýldý kaldým enginde.
Yüze yüze bir kýyýya çýktým ben. Ne han var ne hancý kimse kalmamýþ. Boz bulanýk seller gibi aktým ben. Deli gönül hâlden ibret almamýþ.
Yaþ kemale erdi derken ansýzýn. Bir gamzesi ateþ karþýma çýktý. Zorlarken nazýný ben imkansýzýn. Gönül sarayýmý temelden yýktý.
Artýk mecnun bile acýr hâlime. Çölde kum tanesi sahrada ceylan. Bu iklimde oldum da lime lime. Doktormuþ ilaçmýþ cümlesi yalan.
Bir sefere çýktým geri dönülmez. Güz günleri titrer hep takvimimde. Bu yangýn yerinde artýk sönülmez. Sözüm de ateþtir gayrý imimde. Ankara, 28.11.2011 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.