Vay be aþk …
Aþkýn nefreti ve kaderi olurmu hiç…
Bence olmaz amma..!
Ýnsanýn ölümüne sevmesi de kötü iþte.
Onu sen ölümüne seversin.
O seni ancak kalben sever.
Ona büyük deðer verirsin,
Hatta aþkýn için kendini bile feda edersin.
Fakat sen...!
Her þeye raðmen
Ondan gerçek sevgiyi göremezsin
Aþk böyle bir þey iþte.
Sen onu incitmemek için,
Üzmemek için,
Elinden geleni yaparsýn.
Sevgin için hayatýný ortaya koyarsýn…
Yeri geldiðinde,
Ýpte bile sallanýrsýn
Fakat onun umrunda bile olmazsýn.
Ben neden sevdim ki bu kadar böyle
Ben…
Neden baðlandým ki bu kadar sana?
Ben…
Aþka mý yakalandým
Yoksa sevdaya mý .?
Belki de kara sevdadýr bu
Aslýnda bende bilmiyorum bunu.
Bildiðim tek þey,
Seni ölümüne sevdiðim.
Þimdi sana soruyorum aþkým…
Sevmek suçmu?
Yada günah mý,?
Günahsa herkes neden seviyor.
Neden sevdalanýyor böyle.?
Aþýk olup yoluna güller seriyor.
Neden peki.?
Düþündün mü hiç.?
Bunlarý geçelim hadi,
Peki sevmek suçmu..?
Suçsa neden kimse ceza almýyor.
Ben ceza almaya razýyým sevdiðim.
Benim mavi gözlü bebeðim.
Çiçeðim,
Her þeyim,
Dedim ya
Uðrunda ölmeye razýyým sevgilim.
Biliyorum..!
Sende beni seversin,
Özlersin,
Hatta seni aramadýðýmda,
Ve mesaj atmadýðýmda,
Kafayý yersin biliyorum.
Ama sevdiðim,
Ne olur anla beni,
Küçük sorunlar üzmesin seni
Beni.
Vurmasýn kalbine hüzün sesi,
Dedim ya sevdiðim,!
Ben seni ölümüne sevdim.
Ben senin yüreðini sevdim..
Kalbini sevdim.
Gözlerini sevdim.
Gözlerine baktýðým zaman, senin sevgini sevdim.
Ve ben sevdiðim zaman, ölümüne severim…
Ýhsan Taþdelen
16 ekim 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.