Yolum Düştü Kabristana Uğradım

Yolum düþtü kabristana uðradým,
Gömülüp topraða yatanlar gördüm.
Kimi Cehenneme, kimi Cennete,
Birbiri ardýna batanlar gördüm.

Kimisinin damarlarý büzülmüþ,
Kimisi var ela gözler süzülmüþ,
Kimisi var etle kemik çözülmüþ,
Bir mum gibi sönüp bitenler gördüm.

Bazýlarý þehit olmuþ sevinir,
Bazýlarý hakka girmiþ dövünür,
Bazýlarý ölüp ölüp dirilir,
Ateþten halkayý yutanlar gördüm.

Kimisi var vatana kurþun atmýþ,
Kimisi var çalýþmayýp da yatmýþ,
Kimisi var dostu düþmana katmýþ,
Kara kaþlarýný çatanlar gördüm.

Kimisi var bir kez vergi vermemiþ,
Kimisi var dostuna çul sermemiþ,
Kimisi var helal lokma dermemiþ
Helaline haram katanlar gördüm.

Bir daha þans diye baðýranlar var,
Izdýraptan dokuz doðuranlar var,
‘’Yandým Allah’’ diye çaðýranlar var,
Ateþten nehirde yitenler gördüm.

Aman dur Hüdai sakýn ola ha!
Düþün sapma eðri büðrü yola ha!
Deðer verme servet ile mala ha!
Akrebi yýlaný tutanlar gördüm.

2006 Malatya





Sosyal Medyada Paylaşın: