Yalnýzlýðýn ipi dolanmýþ boynuma Sensizlikten nefessiz kalýyorum Yokluðun sýrtýmda aðýr bir yük Hasretinden ölüyorum
Sakýn sanma yalandýr ölmelerim Kuru bir gürültüden ibarettir haykýrmalarým Yorgun, mutsuz, Umutsuz görünse de yarýnlarým Biçare deðil, çok dillidir sevmelerim Anlatarak bitmez günlerim gecelerim
Dilden dile dolaþmýyorsa adým Sayfa sayfa yazýlmýyorsa aþkým Sanýlmasýn yalaným, yaþanmamýþým Karanlýðýn gölgesinde çaresiz kalmýþým Gözüm görmez, gönlüm sevmez Hem kör hem de saðýrým
Aynanýn ön yüzü yaþam Arka yüzü ölümse Ben ön yüzünden bakacaðým Ve bir gün konuþacaðým
Suskunluktan yanaysa bugün tercihim Taþýdýðým aðýr yüktendir lâl oluþum Asaletimdendir sessizce yol alýþým...
Rukiye Çelik ANKARA 26 Kasým 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
bonheur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.