bana sen gerek sevgili neyleyim gözümü kamaþtýran güneþi neyleyim dalgalarýn arasýnda usul usul gezinen ayý, kimsesiz sandallarý, yoksul balýkçýlarý …
bana sen gerek sevgili neyleyim kokusu koynuma düþmüþ mevsimleri pencerede yeni yeni açan sardunyayý ne edeyim kapýyý açtýðýmda yoksan karþýmda öksüz bir çocuk gibi düþüyorsa gözlerim bir anne yokluðuna
bana sen gerek sevgili neyleyim güneþi, vurmuyorsa yüzünün kumsalýna ve kayalýklar el çýrpmýyorsa, neyleyim… neyleyim mevsimleri, sen kokmuyorsa kaldýrýmlarý neyleyim ayak seslerini getirmiyorsa bana ne martýlarýn çýðlýklarýndan, sen deðilsen kýyýdan simit atan bana; içime haziran sýcaklýðý gibi düþen, sen gerek sevgili sen …
Ýzmir 2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
çakmaktaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.