Hep
Denize benzetirdim
Seni
Çünkü yosun kokardý tenin
Ve
Yitik
Denizkýzýný bulurdum saçlarýnda
Ellerin yelkenlerime dolan
Rüzgârým
Denizi giydirirdim
Gözlerine
Mavileþirdi derin kahve
Dudaklarýna da biraz mavi
Öptükçe
Kan otururdu dudaklarýmýza
Severdik yasak olmanýn inadýna
Bazen
Kararsa da
Bizden olmayan
Yabansý
Fýrtýnalarda deniz
Sarýlýp
Uzaktan birbirimize
Karanlýkta
Yakamoz aydýnlýðý arardýk
Sonra
Adým arasý
Tövbelerimizin
Yetim çocuðuna baðlardýk
Kýsa
Ayrýlýklarýmýzý
Çok sürmezdi
Ýstemsiz
Uzaða ayrýþtýrdýðýmýz
Gülüþlerimizin yakarýþý
Ayný anda
Koþardýk
Sevdikçe özgürleþen yüreklerimize
Oysa
Bugün
Uzun bir ayrýlýðýn yorgunuyuz
Serçe ayaklarýyla doldu
Ýçimize
Ýncecikten bir üþüme
Bil ki
Gelmezsen
Dondu donacak nefesimiz…
Taylan KOÇ