ömrüme düþtüðün ilk dünden beri büyüyorum sana be koca çocuk seni çekip içime küçük küçük yeniden d/üþüyorum geçen her düne yersizim deðil ki gözlerinde varlýðým öylesi parça pörçük ki
b ü t ü n(s ü z ) ü m düþlerinde
unuttuðun bir akþamýn telaþlý gözlerinde kuþlarý göçer yalnýzlýðýmýn düþersin pemceremin dibine dibine ansýzýn daðýlýr þakaðýmda seni söylediðin tüm þarkýlar gibi
terk et (me) beni desem de sevgili
biraz durgun biraz olgun duruþumla ellerim uzanýr sesine yine umudum sana düþer sen geceye
d i r e n ç s i z i m iþte
hadi u/yan günaydýn...
Fotoðraf. Ansýzýn. Habib Dað...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.