Sen varlýðýma dokunurdun... Sensizliðim sus olurdu damla damla...
Derin bir Offfff çekerek Seni düþlemenin hesabýný veremediðim þiirler yazar Gönlümün en derin yerine! Sahipsiz sevdalar mezarlýðýna gömerdim Hem doðardýn Hem ölürdün...
Özlemlerim arttýkça Sen bir kere daha...doðar ve göçerdin sahipsizler mekanýna
Kaç kere tohumlandýn Kaç sonbahar yalnýzlýðýnda göçtün bilmiyorum... Bu yüzdendir ne varlýðýna sevinebiliyorum ne yokluðuna üzülebiliyorum...
"Belki de bu yüzden sahipsizsindir ha?"
Belki...
//
Bir gün evinde aðýrlamýþtýn Çalmadan açýlmýþtý yalnýzlýðýn kolladýðý kapý... ve yalnýzlýktan yeni bir þeye atýlmýþtý yürekler...
Gülüþlerinin sýr olup saklandýðý sevda çýkmazý sokakta.. Numara aþktý... Hatýrlýyorum!
//
Týk Týk! Sosyal Medyada Paylaşın:
Aykut ÖZCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.