Yüreðimdeki çýkmazlarý nasýl anlatsam bilmiyorum Bazen nefret edercesine haykýrýyorum isyanlarýmý Bazen de nefret edecek kadar "Seviyorum" seni... Yüreðimdeki yerin zulüm.. Gidiþin ayrý ölüm..
Gitme dur! demiþtim de yine de arkana bakmamýþtýn Niye? dememe bile fýrsat vermemiþtin ki.. Öyle veda mý olur.. Yoksa kaçýþmý demeliydim! Bilmiyorum..
Yinede sevdim seni yalnýzlýklarýmýn naif kadýný... Veda etmeden gitsende, ben tuttum seni.. Ben tutundum düþlerimdeki aþk’a...
Sus! Telkin etmeye çalýþma yüreðimi... Zihnim hala hatýrlýyor ettiklerini...
Sen düþünmeden gittin aþk Düþtüðünde ise döneceksin sultan olduðun yüreðe.. Geldim diyeceksin tatlý bir gülümseme ile.. Fýrtýna aðýdý enkazlarý göremeyeceksin.. Gömüldü gitti..
"Ben geldim" diyeceksin... Çünkü sen sultan olmaya alýþýksýn... Ben de seni sultan etmeye bu yüreðe... Hoþ geldin gönlümün kömür gözlü kadýný.. ________
Sen gittiðinden beri, yýldýzlar da bir garip oldu.. Parlamýyorlar.. Sen gideli, rüzgar ruhumu okþamýyor.. Aðaçlar da konuþmuyor benimle.. Yaðmurlar aðýt yakýyor yürek burkan naðmelerle.. Duyuyorum! Evin çatýsýndaki kuþ bile göçtü gitti... ...
Sen gittin sevgili, Sen gitme diye güzelleþtirdiðim yürek bahçemde bozuldu, daðýldý.. Ben geldim desen ne çare! Bir hayat için, bin can feda ettin giderken attýðýn her adýmda... Duymadýn.. Görmedin.. Öylece gittin..