Hallaç Pamukları Gibi Dağılıyor Dilimden Düşenler
Oktay Coşar
Hallaç Pamukları Gibi Dağılıyor Dilimden Düşenler
Soyu sopu bilinmeyen cümleler de vardýr elbet
Bir cerrahýn hüznü tam ortasýndan ikiye kesmesiyle
Kalbimize sýçrayan dualý izler de vardýr elbet
Her ay, farklý doðurur
“doktor mevsim sancý mý oldu coþku mu?”
Kuvözlerimizde dirilmeyi bekleyen baharlarýmýz
Çok heyecanlýyýz evet
Hep bu aný bekledik yüzlerce durakta
Fakat önleyemedik bazen
El etsek de
geçip giden hayatlara okuduðumuz beddualarý
el etsek de
dur! Diyemeden
yüzümüzün narin mi narin telaþýyla
dur! Sana binip gitmek istiyorum coþku,,,
öyle baka kalmak
hay ben böyle talihin
el etsek de
beklemeler üstüne inþa edilmiþ kaðýttan kuleler
öksürüp týksýrmayýn yýkýlýr
senden benden daha kristaldir o dizayn
öyle bir fotoðrafý uykuya yatýrýp okþamakla
çýkmaz iþte yumurtalardan müjdeler
öyle akordu bozulmuþ bir duygunun
cinnet ayarlarýný örtbas etmekle de görünmez iþte o iyi þeyler
- Dur!
- Ne oldu?
- Bu ne biçim þiir?
- Ne oldu ki?
- Böyle mi yazýlýr? Saçmalýyorsun?
- Ama… Sen yazýyorsun ben deðil…
- Sus! Parçalamadan devam et….
Aldýrmýyorum yine de detone vahiylere
Çünkü farkýndayým
Her baktýðýmda
Biraz daha silik gösteriyor boy aynam beni
Her indiðimde kuyuma
Biraz daha karanlýk çöküyor içime
Beynimin kývrýmlarýný törpülüyorum ki
Daha da kayganlaþsýn zamanlar
Zaten kaybedecek bir þeyim yok
Bunca kördüðüm olmuþ hayalim varken
Hallaç pamuklarý gibi daðýlýyor dilimden düþenler
Her gece kayýp bir sarsýntýyla irkiliyorum serseriliðimde
Her yazdýðýmda almam gereken doz biraz daha yükseliyor
Tenimden akan her mürekkepte
Bir öcümü daha benden alýyorlar melekler
Eðilip öpüyorum böyle zamanlarda harfleri
Prensip olarak biata karþý olsam da
Ýþte bu temsili dakikalarda
Yine o karmaþýk açlýklar
Alnýmdan dudaklarýma doðru iniyorlar sinsice
Koro halinde beynime sýzmaya çalýþýyorlar
“Gözlerimle görsem inanmam cemaatini” iteliyorum öte tarafa
Nevrotik bir tekerleme gibi çýnlýyorlar kulaklarýmda
Her ruj izli ayna çýplak deðildir biliyorum
-Dur!
- Yine ne var?
- Uzatma son cümlelerini kur ve git!
- Bunu sen kendine söyle…
Elbette tabiri caizdir sevmeli seviþmelerin
Çünkü dokunmalarýn ýrký olmaz!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.