KADINA KALKAN EL

Gecenin ýssýzlýðýnda,çýðlýða dönüþtü yýllardýr çekilen acýlar,
Öyle bir haykýrýþtý ki karanlýðýn sessizliðinde yankýlanan.

En derin uykuda olanlarý bile uyandýrdý yataklarýndan,
Iþýklarý sönmüþ evlerde telaþlý ellerle açýldý pencereler,
Çýðlýðýn geldiði yere doðru baþlarýný uzattý herkes,
Acýyan bakýþlarla karanlýðýn sesini dinlediler.

Nedense daha dakikalar geçmeden hiçbir ses duyulmamýþ,
Hiçbir þey görülmemiþ gibi kapandý teker teker perdeler,
Ne bir yardým eli uzandý,
Ne de dostça,sevgiyle bir sesleniþ duyuldu.
Yalnýzlýða terkedilmiþ sokaðýn içinde,
Çýðlýklar yankýlandý durdu.

Balyoz gibi yüzüne çarpan ellerin,
Cehennem alevinden daha kýzgýn ateþiyle,
Ayakta durmaya çalýþtý.
Bir deðirmen gibi dönüyordu baþý,
Yýldýzlar uçuþuyordu gözlerinin önünde
Hüzün gözyaþlarý damladý yýrtýk entarisine,
Sanki karþýsýndaki adam,
Daha dün seni seviyorum diyen adam deðildi.

Gözlerinden alevler çýkaran canavarýn biriydi.
Nefretin kucaðýna düþtüðünü anladý,
Artýk bir son vermeliydi yaþadýklarýna,
Olmaz olsun dedi böyle mutluluk
En yalnýz, en korumasýz anýnda.

Ve bir gece, içten bir sesleniþ duyuldu komþu pencereden,
Yalnýz deðilsin sen,Gel sýðýn kollarýma diyen,
Anne sýcaðý kokan,
Yaralý bedenini sarýp sarmalayan,bir umudun sesiydi bu.
Sanki bir yýldýz kaydý gökyüzünden,
Bir yýldýz kucakladý yüreðini gözkýrparak.

Kadýna kalkan el,
Anneye kalkan eldir.
Baþ tacýndan paspas olamaz,
Senin hiç mi vicdanýn sýzlamaz?
Güzel bir sözle,gönül almak varken,
Kötü sözle gonca gülü soldurmak niye? diyen,

Aðlama bacým, aðlama yavrum,
Aðlamak deðil senin alýn yazýn.
Dostlarýn var, yalnýz deðilsin,
Kadýn sevmek,sevilmek içindir,
Kadýn anne,kadýn mutluluk,kadýn gelecektir,
Kadýna kalkan el,anneye kalkan eldir.

OSMAN ÖZTÜRK..20.03.2011 ;Kýrþehir
EKSÝK SAYFA ÞÝÝR KÝTABIMDAN






















Sosyal Medyada Paylaşın: