’’batýk bir geminin güvertesine serilir / gün sere serpe tüm acýsýyla öylece’’
hadi kaldýr baþýný hüzünlerim
nefsinde od kokar yalnýzlýðýn
çýkarýr tüm arýndan kýzýl saçlarýný daðýtýr cümlelerin
þehrin aynasýna doðar bakýþlarý
korkulur çatýk kaþýndaki beninden
uyanýr karanlýk perdesini ararlar gecenin tülündeki dantelinden
o, yüzsüz dokunuþuna heyelanlar kayar
kirlenir çelimsiz dugularým narinliðinde
takýp takýþtýr nedensiz geliþindeki heceleri
daðýlmýþ dolu dizgin korkularý
þehir bulutlarýn gölgesinde yalnýzlýðý böler bu/günün ertesine suskun
dökülür narasý dilinden
þimdi demlenen hüzzam
eskilerini bohçalar hain duruþundaki býçkýnlýðýyla
hadi kaldýr baþýný körebe oynayan ellerinle
askýsýna deðer narin i mgelerim
idamlýk birkaç duruþunda edepsizliðin
vurur baþýný yýllarýn yorgunluðunda
karanlýk çöker adýmýn baþ harflerine
ebenin gözlerini kör etti hýçkýrýk ve bir kaç kýrýklarým
neden yaþamadý artýk biten geçmiþim
öldüm mü ? ben
þaka olmasýn bir bak tenime soðuk mu?
sen!
þehrimin aydýnlýðýnda býrak beni
ölüm kapýma diz çökmüþken gözlerimin karasýna yalnýzlýðýmý göm
ölü bende kalan her us saðanaklarým
düþüncesi kilitli yaþamýyor
gece salýnýyor ayazýn olanca hýzýyla sessiz…
’’ hadi tut ellerimi son kez çamurlara bulansýn dizlerin’’
Yaþanasý ne çok þey vardý halbuki !!
n.altýn BÝNGÖL Ereðli 24/11/2011