YALNIZLIK SARILINCA BOYNUNA

Anlamsýzlýðýn içinde yok oluyor gece
Kapý çalýnýp açýldýðýnda umuda
Yalnýzlýk içeri girip sarýlýnca boynuna
Ruhunu senden alýp götürmek istiyor
Gücün kalmamýþtýr artýk
teslimiyet aþka
hangi dumanlý geceden düþtün ki dizelere
arsýz duygularýmýn yüzü mahcup
sensizlik dar aðacým
yaprak misali savruluyor zaman
içinde kayboluyor insan
sevdayla pazarlýðým vardý oysa
yüreðim çivilenince hasrete
buruþmuþ bir ömürde
ertelenmiþ sözler kaldý
umutlarým bir güvercin kanadýnda kýrýk
sözcüklerin ucuna yükledim duygularý
ki düþenler!
sessiz harfleriydi yüreðimin
boþ baþak taneleri gibiyim
baþým dik gözüküyor ama
rüzgarýn ezikliði içime iþliyor
savuruyor beni,
sensizliðin çaresizliðinde...
yar sevmedim üstüne
sevemedim güzel can
kalkan olmuþ sevdan yüreðime...



Sosyal Medyada Paylaşın: