GEL DİYEMEM AMA İNSAN ÖZLÜYOR BAZEN

Þimdi ben sana þiir yazarsam ne anladým yazarlýðýmdan
Seni kader yazmamýþsa bana saçýndan gözünden oturup dem vursam
ALLAH kýzmaz mý bana ?
O yüzdendir ki anlatamadým
Hiç diyemedim sana
Diyemedim ki ; ’ Gel ’
Özlemlerim aþkýmdan büyük denilir mi bir yalana !
Ama sen bil ben özledim
Ve öyle büyük özledim ki anlatamadým ne sana ne bana !
Kaldýrýmlarým olmadý
beklediðim sokak lambalarý da
bu kadar ’herkesin’ sevdiði gibi ’ deðil de
Sevemeyeceði gibi sevdim seni
Þimdi sana ’gel ’ desem senden önce ben giderim anla !
Uzun bir þiir olsun istedim bu
hani oku oku bitmezlerden
ama payýna düþecek olan tek bir satýr bu sözlerimden
’Ýnsan özlüyor bazen !
sen gittiðinden beri umut yok
gülüþler hiç olmadý zaten
bende dedim ki kendi kendime görmesem de severim
ALLAHI da böyle sevmedim mi zaten !
Haþa misalim aðýr ama týpkýsý deðil
Ama bilmeni isterim ki seni kaybetmek kendinden geçmek demekti
sarhoþ olur gibi ..
aþýk olamaz gibi
ve bir daha asla sevemeyeceðimi bildiðimden
Kimseleri göremeyecek gibi !
Þimdi düþünüyorum
Bir gün belki kavuþur muyuz diye ama cevap sorudan önce hazýr
’ Hangi aþk kendini sende kaybetti ki bende bulsun ’
Bir yerlerde hem cinayeti iþleyen hemde kurþunlara hedef olan ölüyorsa o ’ölmek deðil ’aþktýr dediler
Sana aþýk olduðum gün öldüðümü hiç bilmediler .
Ve farkettim ki zamanlar sonra
Ayrýlýk yakasýndan tutar aþký önce yollar biter sonra gidenlerin yokluðu uzar .
Öyle soluktur ki yalnýzlýk
sanki ölüm gibi sanki Doðar gibi !
Ve öyle bir vedadýr ki bu , aþkýn iki yakasý bir daha asla bir araya gelmez !
Þimdi sen yoksun diye bir baþkasýný seversem ya da bir baþkasý beni sevmek için yaþarsa
ona diyeceðim ki ; canýmý acýt beni sevmiþ kadar olursun zaten !
Karmaþa var cümlelerimde ama sen anla
anla ki ’neden seni sevdiðimi bir kez daha anlayamayayým
anla ki gelinler ölsün ve o ilk gece kýyamet günüm olsun !
Anla ki ’ anlat ’ bana da
Ben yokken nasýl ayakta kaldýn !!?
Biliyorum seneler geçecek bir baþkasýný sevme zamaný diyecek sana kader
Ve sen elbette seveceksin tam yerinden !
Sev sevmene bir diyeceðim yok ama sakýn beni unutma !
Her gece sýrf seni görebilmek için rüyalara yattýðýmý seni aldatmamak için bir baþkasýnýn gözlerine bile bakamadýðýmý
Sana ’ seni özledim ’ demek için hergünden özlemler peydahladýðýmý sakýn unutma !
Yaz mevsiminden kaçan haziran gibi bir baþka aþklaþan kasým gibi ve bir kolyeyi kolye yapan ucunda ki hatýran gibi
belki bir kar tanesi belki asýlý kalan yalanlar gibi sakýn ama sakýn beni unutma!
Unutursan da bir gün hatýrla ’
Çünkü ben ’beni hatýrlayacaðýn ’ günde saklýyým
Kimsenin bilmediði kimsenin en kimsesiz hali gibi !
Zamanlardan bir gün kader bizi göz göze getirdiðinde kaçma yaþlarýmýzdan
aðla
aðla ki temizlensin bu içimde senden kalan katran karasý yalnýzlýklar
aðla ki siyaha boyanan ne varsa ak bir zamana býraksýn kendini
aðla ki intiharlar ölmek istesin
Ve aðla ki sende anla
’Ýnsan özlüyor bazen ’

ELÝF TUÐÇE BALABAN
Sosyal Medyada Paylaşın: