Sustular
Bir çýðlýk yükseldi
En olmadýk zamanda
Ýki cihan arasýna sýkýþmýþ
Bir ses
Avaz avazdý çocuklarýn gözleri
Kadýnlar sustu
Ses mi oda nesi
En alasý bütün cümlelerin
En afilisi acýnýn
En can yakaný
Her biri kýrýk kanatlý kuþlardý
Küçük sürgünleri vardý
En kuytularýnda
Düþ kýrýklýðý baþkentleriydi
Mahzen yüreklerin
Koca adamlar vardý
En çocuðundan
Elleri ceplerinde
Dolanana ayaklar
Zavallý gibiydi daðlar
Her ne kadar baþlarý dik olsa da
Boyunlarý yere düþmüþ
Yürekler vardý
Koca dünyada
Konuþanlar kadar
Sustuklarýyla anlatanlar var
Kenarý kýzýl çizgilerle belirmiþ
Gözler
Sessizliði sustuklarýyla yýrtan
Yýrttýklarýyla baþ baþa kalanlar
Mahzen yürekli insanlardý