yalnýz kaldýðým zaman hep seni düþlerim karþýmda durur bakarsýn yüzüme konuþursun gözlerinle sesini duymam ama varlýðýný hissederim sýcacýk dokunmak isterim terkedersin hayallerimi bende baþlar umutsuz yýkýlýþ sýralanmýþ binalarýn arasýnda gezer yanan ýþýklara bakarým hangisi senin dünyaný aydýnlatýr onu ararým baktýðým heryer,girdiðim sokaklar karanlýk þu köþeyi dönsem bulurmuyum seni içimdeki karanlýk çýkarmý aydýnlýða nerdesin göz bebeðim bir ses ver and olsun bulurum izini gelir yanýnatutarým ellerini beni beklersen,kapat gözlerini hayal et yüreðinle seslen and olsun göz bebeðim bulurum izini
Sosyal Medyada Paylaşın:
emine cenk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.