Ölüm ne kadar acýmasýz ? hem zerre kadar korkmuyorum ölümden ölüm ayýrmadan gitmiyor aslýnda iþte al þafaklar batmýþ ama ben niye uyuyamýyorum rüyalarým bile tetikte dünyanýn damýnda izlemek istiyorum hayatý Bir anlýk bile olsa ömrümce diye diye sevmek istiyorum hayatý Yalan olsa bile mutlulukyaþamak istiyorum gercekleri gercekler sag omzumdayken günahlar sol omzumu incitmeye baþladý.
Hayat ise melek gibi duruyor karþýmda içimdeki kýyametlerinin kopmasýný izliyor Avuçlarým terliyor hayata olan inancýmdan Gördüðüm her þey gercekmi acaba Ýçimdeki bu sesiz feryatlar ölümümü bana . Doðru getiriyor benimi ölüme yanaþtýrýyor. Yaþatýklarým bir hazine gibi kazýlý bedenimde Beynimdeki fýrtýnalarý suzturamýyorum Hergünki cömertliði bir sonraki gün icinde Bekliyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
RABİA ÇİİFTÇİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.