Kaldýrýp ellerimi aþk diye yakarýþým Ýsmini bedduayla anmanýn ötesiymiþ. Ettiðim her yeminden sana pay çýkarýþým Dumansýz bir alevle yanmanýn ötesiymiþ.
Meðer sevda denen suç, aþk için ömrü yakýp Yorulmuþ hülyalarýn suskun gizine akýp, Resmini gözlerimle yapayalnýz býrakýp Gördüðüm düþü gerçek sanmanýn ötesiymiþ.
Yara almýþ gönlümü teselliye yar etmek Hasrete mahkum olmuþ ömre ahuzar etmek Maziden miras kalan hüsraný inkar etmek Duyduðum yalanlara kanmanýn ötesiymiþ.
Oysa sessizce dalýp bir peri masalýna Elele binmek varmýþ umudun aþk salýna. Ama sevda, bir gülün tomurcuksuz dalýna Hercai bülbül gibi konmanýn ötesiymiþ.
Þimdi sensiz her günü özleminle çarparak Vuslatý düþlüyorum, hüzne kanat çýrparak. Anladým ki yokluðun, güneþe göz kýrparak Sahranýn ortasýnda donmanýn ötesiymiþ.
07.05.2007 Avcýlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Dogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.